Każde dziecko odczuwa głęboką wewnętrzną potrzebę wyrażenia kształtującej się dopiero osobowości przez różne formy działania artystycznego, jak rysowanie, malowanie, rzeźbienie w glinie, śpiew, taniec. Spontaniczna twórczość wywiera niezwykle pozytywny wpływ na rozwój młodego człowieka.

Dziecko uzewnętrznia bowiem dzięki sztuce swe myśli, emocje, odczucia, a także zmartwienia, lęki i fantazje. Maluch nie dysponuje jeszcze na tyle rozwiniętym aparatem pojęciowym, aby wprost mówić o tym, co go trapi. Sposób, w jaki wyraża się w działaniach artystycznych, może być dla rodziców niezastąpionym źródłem informacji o stanie psychicznym ich pociechy.

Ekspresja artystyczna ma sama w sobie działanie uzdrawiające, pozwala „wyrzucić” z siebie negatywne emocje, bo zajęte tworzeniem dziecko dociera do źródła problemów. Dlatego posyłajmy nasze pociechy na zajęcia taneczne, plastyczne czy inne. Rodzice mają do odegrania jeszcze inną ważną rolę – kształtują wrażliwość estetyczną i smak dziecka. Rodzinna wyprawa do muzeum, na przedstawienie baletowe, do teatru może stać się inspiracją do własnej twórczości dziecka.